[ad_1]
ایسنا/ خوزستان اولین مرکز تحقیقات ریزگردها در دانشگاه شهید چمران اهواز ایجاد شد. این خبری است که در تیرماه سال 90 در رسانه ها منتشر شد، اما این مرکز به دلیل مشکلات مالی حدود دو سه سال است که غیر فعال است.
به گزارش ایسنا، این در حالی است که این مرکز می توانست قبل از فعال شدن مجدد کانون های ریزگردها به مسئولان مختلف استان خوزستان از جمله استانداری تذکرات لازم را بدهد، بنابراین امروز شاهد ناپدید شدن نهال ها در کانون های ریزگرد ماهشهر هستیم. غیر از کانون های گرد و غبار فوق بحرانی در شرق اهواز و تپه های ماسه ای دشت آزادگان و ….
یکی از بزرگترین موانع کار محققان و دانشگاهیان ایرانی، یعنی «عدم حمایت»، اکنون بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است. مانعی که کانون ریزگردها دانشگاه شهید چمران اهواز را به دلیل کمبود اعتبار سالانه تنها 200 میلیون تومان، مقصد ده ها مرکز و پژوهشکده دیگر در دانشگاه های کشور گرفت.
اما به نظر می رسد مرکز تحقیقات گرد و غبار و دانشگاه چندان با اعتبار بسیار زیاد کنترل کانون های گرد و غبار ارتباطی ندارند.
در حال حاضر با توجه به فعال شدن مرکز فوق بحرانی شرق اهواز، فرصت آزمون و خطا زیادی وجود ندارد و باید برنامه از دید دولت خارج شود و در تعامل با دانشگاه و نخبگان، اقداماتی برای کاهش انجام شود. اثر گرد و غبار
به گفته معاون سابق پژوهشی دانشگاه شهید چمران اهواز، در حالی که دانشگاه تمام تلاش خود را برای راه اندازی این مرکز به کار گرفته است، اما اساساً ارائه خدمات بی فایده است مگر اینکه «متقاضی» باشید.
برای جزئیات بیشتر با معاون سابق پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز گفتوگو کردهایم که در ادامه میخوانید:
تعطیلی مرکزی بحرانی به دلیل عدم عرضه 200 میلیون تومانی!
دکتر در گفت وگو با ایسنا، علی حقیقی، معاون سابق پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز در این خصوص اظهار داشت: در مدتی که معاونت پژوهشی را بر عهده داشتم، شرایط به گونه ای بود که اعتبار دانشگاه حدود 200 میلیون تومان تعیین شد. مرکز تحقیقات ریزگردها اما هیچ اعتباری از سوی استانداری، جهاد کشاورزی، سازمان آب و برق و سایر نهادهایی که به نوعی درگیر موضوع ریزگردها بودند پرداخت و یا حمایت نشد.
وی افزود: با وجود اینکه بودجه کلانی از سوی دولت برای مقابله با ریزگردها پرداخت شده است، اما برای تحقیق در مورد آن چیزی به دانشگاه پرداخت نشده است. حتی سعی کردیم برای این مرکز وام بگیریم تا تجهیزات لازم و تکنولوژی بالا را تامین کنیم و وزارت علوم هم همکاری خوبی داشت اما متاسفانه با تشدید تحریم ها مواجه هستیم.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز با اشاره به اجرای برخی پروژه ها از محل بودجه این دانشگاه گفت: در غبار بودجه پژوهشی دانشگاه پروژه هایی را اجرا کرده ایم اما عملاً از خارج از مجموعه پولی پرداخت نشده است. معلوم شد قبلا نبوده
وی گفت: شاید به عنوان یک پروژه کوچک توسط همکاران خارج از مرکز حمایت شده باشد اما هیچ هزینه ای از سوی مرکز تحقیقات گرد و غبار پرداخت نشده و حمایتی صورت نگرفته است.
سهم مرکز تحقیقات گرد و غبار در اعتبار عظیم کنترل گرد و غبار چه بوده است؟
حقیقی با تاکید بر اینکه طبیعتاً باید این اعتبار از سوی استان تامین می شد، خاطرنشان کرد: با این حال ما مرکز را رها نکردیم و برای راه اندازی آن زحمت زیادی کشیدیم، اما متاسفانه از بودجه مربوط به پودر خوزستان چیزی به معاونت پژوهشی آن پرداخت نشد.
وی گفت: البته تعدادی از همکاران پروژه های خود را اجرا می کردند که هزینه کمی هم داشت اما تجهیز پژوهشکده، خرید تجهیزات آزمایشگاهی و اجرای طرح بزرگ ریزگردها در دانشگاه هزینه ای نداشت.
وضعیت سایر مراکز و موسسات تحقیقاتی چگونه است؟
معاون سابق پژوهشی و فناوری دانشگاه شهید چمران اهواز درباره وضعیت سایر مراکز تحقیقاتی این دانشگاه در رابطه با سازمانها گفت: تقریباً همه مراکز تحقیقاتی و پژوهشکدههای این دانشگاه وضعیت مشابهی دارند. این اساتید هستند که پروژه را از سازمان ها می گیرند و در قالب این مراکز اجرا می کنند. اکنون این پژوهشکده حوزه و تجهیزات نفت است که پروژه های بزرگی را انجام می دهد، اما عملاً به بقیه مراکز تحقیقاتی توجهی نمی شود.
بودجه سالانه مراکز تحقیقاتی اندک است
وی با اشاره به اینکه مرکز تحقیقات گرد و غبار دانشگاه شهید چمران اهواز در نهایت به 200 میلیون تومان در سال نیاز داشت که این بودجه نیز از سوی دانشگاه و بودجه پژوهشی دانشگاه تامین می شد، افزود: البته این موضوع را در طول سالیان متمادی عنوان می کنم. من مسئول بودم ; دو یا سه پروژه که برای ذرات معلق انجام شده بود توسط همکاران انجام شد و به عنوان بخشی از پروژه پیوند صنعت اجرا شد، اما هیچ بودجه سیستماتیکی برای تجهیزات، راه اندازی و تحقیق در اختیار مرکز تحقیقات قرار نگرفت.
حقیقی در پایان با اشاره به دانشگاههای مسئلهمحور خاطرنشان کرد: در اینکه دانشگاهها به سمت مسئلهمحور حرکت کردهاند، شکی نیست، اما متأسفانه ارتباط سیستماتیک و مشخصی وجود ندارد که نهادها و سازمانها نیازها یا حمایتهای خود را در آن مطرح کنند، زیرا اعتقاد بر این است که در کشور.” ما خیلی کم هستیم و به همین دلیل موسسات و مراکز تحقیقاتی در این زمینه عملا ناکارآمد هستند و اگر دفتر ارتباط دانشگاه با صنعت در این سال ها رشد کرده است به دلیل حمایت دانشگاه است.
انتهای پیام
soursec