زوج سالم مجله ای کامل
[ad_1]
جایگزینی مدیران و زیرمجموعه های آنها پس از تغییر دولت ها به رسمی عجیب در ساختار اداری کشور تبدیل شده است. موضوعی که به “شیفت اتوبوس” معروف است. تغییراتی که اکنون باید برای این گروه کاری نیز ایجاد شود!
به گزارش ایسنا، علی بهادری جهرمی سخنگوی دولت در نشست خبری 30 فروردین خود در پاسخ به سوالی مبنی بر وضعیت تصدی دولت قبل در ساختار اجرایی کشور گفت: رئیس جمهور تاکید می کند که بانیان شرایط کنونی نمی توانند مشکل را حل کنند. چالش ها و مسائل. کسانی که کارایی لازم را دارند ممکن است ابقا شوند و در غیر این صورت نمی توانند با دولت همکاری کنند.
بهادری جهرمی همچنین یادآور شد: اخیراً دستور تشکیل کارگروهی از سوی رئیس جمهور به معاونت اجرایی رئیس جمهور برای مدیرانی که تکلیف نشده اند صادر شده است.
عجیب نیست که با تغییر دولت ها، رویکردهای دولت جدید باعث تغییر مدیران ارشد و وزرا شود، اما سال هاست که در ایران این روال رایج است که با تغییر هر مدیری، از بالا به پایین تغییر می کنند. بدون داشتن تجربه و دانش کم است. به طور خاص، آنها از مکانی به مکان دیگر حرکت می کنند.
این سؤالاتی را ایجاد می کند:
1. مبنای تشکیل کارگروه تغییر چیست؟
۲. معیارهای شناسایی این کارگروه و معیارهای آن برای تغییر مدیران چیست؟
3. چگونه مردم یک شبه بدون پیشینه خاص یا مرتبط به مدیریت ارشد می رسند و آیا این چرخه تکراری با تغییر هر دولت ادامه می یابد؟
4. چرا بازنشستگی یا اخراج برای برخی از مدیران هیچ معنایی ندارد و باید به زور از روی میز خود حذف شوند تا کار به آن محل نرسد؟
5. مدیران واجد شرایطی که موفق بوده اند و به دلیل برکناری مدیران جدید امکان برکناری دارند چطور؟
6. از تجربیات مثبت و منفی افراد قبلی در کجا باید استفاده کرد؟
7. حداقل هر 8 سال یک بار این اتفاق می افتد. آیا این باعث هرج و مرج در ساختار مدیریتی کشور نمی شود؟
8. هزینه های مادی برای دولت و هزینه معنوی برای نیروها چقدر است؟
9. چرا این تغییرات ساختار مدیریتی کشور را در طول سالیان متمادی تغییر نداده است؟
10. چرا با وجود این همه تغییر در دولت های مختلف، افراد خاصی همچنان در سطوح اصلی مدیریتی کشور حضور دارند و هیچ گاه کنار گذاشته نمی شوند؟
انتهای پیام
soursec